مادر یعنی لطافت..

مادر باید اول لطافت داشته باشد و بعد قدرت..

مراحل رشد امنیت، اعتماد و ایمان را از تولد تا 18 سالگی می توان به پنج مرحله تقسیم کرد. در این تقسیم بندی از نظریه ی «اریکسون» در رشد شخصیت نیز استفاده شده است.

مرحله اول: تولد تا یکسالگی = در این دوره مظهر قدرت کل برای نوزاد، مادر است و نگاه او به عنوان جزء به سوی مادر است. نوزاد امنیت را در حضور مادر جستجو می کند. در این مرحله نوزاد باید پیوسته در آغوش مادر باشد (در بیداری) و با اعلام هر نیاز مانند گرسنگی، خیس بودن، خستگی و نظایر آن ها بلافاصله و بدون درنگ نیاز خود را دریافت نماید. تأخیر در پاسخ به نیازها ناامنی و بی اعتمادی در کودک ایجاد می کند، (در این مورد مفصل در مجموعه دی وی دی نوزاد شرح داده شده). این مرحله در نظریه رشد شخصیت، امنیت و اعتماد در برابر ناامنی و بی اعتمادی نامیده می شود.

مرحله دوم: یک تا سه سالگی = در این دوره نگاه کودک با هدایت مادر به خود و توانائی های خویش برمی گردد و به آرامی از رشد توانائی های خود احساس امنیت کرده و به خود اعتماد می کند. مرحله دوم که از زمان چهاردست و پا رفتن آغاز می شود، شروع شکل گیری شخصیت در کودک است و مسئولیت پذیری نیز از همین زمان آغاز می شود. در این مرحله باید به کودک مسئولیت انجام کار داده شود البته با توجه به رشد سنی و توانائی جسمی او؛ و تلاش کودک برای انجام کار باید تأیید شود. این تأیید بدون قیدوشرط و بدون توجه به چگونگی انجام کار صورت می گیرد. پیام هایی مانند نکن، دست نزن، نمیتونی، هنوز کوچولوئی، جیز میشی، اوخ میشی و نظایر آن باعث کاهش اعتماد به نفس در کودک می شود؛ اگر به او اجازه ی تلاش ندهیم و تلاش او را تأیید نکنیم، از مرحله اول عبور نمی کند. در مرحله دوم رشد شخصیت کودک باید به آرامی صبر در برابر برآورده شدن نیازها را تجربه کند. مرحله ی دوم در نظریه رشد شخصیت، خودباوری در برابر شک نامیده می شود و آغاز شکل گیری اعتماد به نفس در کودک می باشد.

مرحله سوم: سه تا شش سالگی = در این مرحله نگاه کودک از خود به خانواده هدایت می شود و کودک علاوه بر مادر و خود، خانواده را نیز به عنوان کل می بیند، به افراد خانواده اعتماد می کند و از آنان کسب امنیت می کند. این مرحله آغاز یادگیری مهارت ارتباط در کودک است. در این مرحله کودک خود را پیدا می کند و به نوعی خودخواهی و خودمحوری می رسد. در این دوره تأیید و تشویق بدون قید و شرط باید متعادل شود. در این مرحله تأیید و تشویق بیش از حد و مبالغه آمیز باعث خودشیفتگی کودک می شود. برای ایجاد تعادل باید کار انجام شده ی کودک، توصیف شده و واکنش منطقی، طبیعی و متعادل از طرف والدین ابراز شود. اقتدار والدین در این دوره از رشد شخصیت بسیار مهم و تأثیرگذار است. در نظریه ی رشد شخصیت، این دوره ابتکار در برابر احساس گناه نامیده می شود و آغاز ایجاد عزت نفس در کودک است.

منبع وبلاگ شوق رویش

استاد محمود سلطانی

خوشحالم که تا تونستم بغلت کردم و به نیازهات سریع رسیدگی.. مطمئن باش هیچ وقت اجازه نمی دم از ندیدن من دچار اضطراب بشی..